Nadat ik mijn invalbaan verruilde voor weer een vaste groep, kwam ook meteen de mogelijkheid om de schoolbanken weer in te gaan.  Mijn blik op de horizon was niet veranderd; hoewel sommige mensen dat lastig kunnen begrijpen aangezien je ‘weer gewoon’ voor een groep staat. Mensen zullen altijd hun eigen beelden en ideeeen blijven koppelen aan het gedrag van anderen. ‘Empathie is niet hetzelfde als helderziendheid’ zei een wetenschappper laatst… Dus in mijn onderzoek naar wat er nog meer mogelijk is binnen het onderwijs kon ik de kweekvijver in springen. Even een beetje poedelen, watertrappelen en drijven in het bad [...]    lees meer

Weer een week voorbij als invaljuf. De week mocht ik aftrappen op De Horizon (sbo) in groep 8. Jawel, de groep zou de volgende dag op kamp gaan… De rest van de week stond ik voor een groep 7. Andere school, andere kinderen, ander dorp.Ik had een week ervoor het lesrooster al gekregen dus tot in de tenen voorbereid stapte ik het lokaal binnen. De plattegrond met kindernamen straalde van het bureau af. Met daarop uitroeptekens bij de leerlingen die ik in de gaten moest houden en ‘er boven op moest zitten’. Meestal dienen ze zichzelf wel aan en ken [...]    lees meer

Na 17 jaar ‘vaste groepen’ gedraaid te hebben ben ik dit schooljaar de invalpool in gegaan. Dichterbij, andere scholen leren kennen en eens kijken wat ik nog meer zou willen gaan doen. Dat kan perfect via deze weg, want ik ben voor 2 jaar ‘gedetacheerd’ vanuit mijn eigen werkgever. Gewoon een full-time baan, vast salaris, alles hetzelfde… behalve dan dat ik wissel van groepen en school. En dat allemaal vrijwillig. 3 jaar geleden kwam ik in Raalte te wonen. En soms had ik het geluk dat ik mijn zoontje kon wegbrengen naar school. Tegenover zijn school zit een speciale basisschool [...]    lees meer

Beste meneer Sire, of is het Mevrouw Sire, of gewoon Majesteit, Met veel genoegen mocht ik vandaag kennis nemen van uw nieuwe campagne over jongens (http://www.laatjijjouwjongengenoegjongenzijn.nl). De titel luidt ‘Laat jij jouw jongen genoeg jongen zijn?’ (ja hoor, u mag mij tutoyeren)Als moeder van een zoon van (bijna, nog 3 nachtjes slapen) 7 jaar en juf is dat natuurlijk een vraag die bij mij alle alarmbellen laat rinkelen. Want u vraagt mij iets waar ik op dien te antwoorden, dunkt mij.  Ik denk meteen ‘ ja natuurlijk!’ Maar dan slaat de paniek toe in mijn hersenpan. Want ik als bijna [...]    lees meer

Iets wat ik tegen kwam dit weekend.Op de website www.beterlerenlezen.nl wordt uitleg geven over het boek ‘De Kraaiendieven’. Een professioneel filmpje laat de auteur, maar ook gebruikers aan het woord over hun ervaringen met het boek. De Kraaiendieven is een oefenboek wat kinderen stimuleert om thuis, met enthousiasme, te gaan lezen. Niet alleen door het spannende verhaal, maar ook door het verweven van de leesvorm ’toneellezen’, woordspelletjes, herhaald lezen en stikkers plakken. En dit alles in een dyselxie-vriendelijk lettertype. Een leuk principe om dat wat bekend is binnen het onderwijs als ‘Connect lezen’ toe te passen in een boek voor thuis [...]    lees meer

Aan het eind van het schooljaar herken je mensen die in het onderwijs werken al gauw aan hun volgeladen auto’s of fietstassen vol met chocolade, badschuim, bloemen en 6 vierkante meter aan tekeningen.De waardering is erg zichtbaar, maar wordt in sommige gevallen pijnlijk voelbaar. Dit jaar nam ik niet alleen afscheid van het schooljaar, maar ook van de school. Na 3 jaar heb ik gekozen weer eens verder te kijken. Een keuze die gemaakt is met een blik op de toekomst, maar een tweestrijd geeft tussen verstand en gevoel.Een afscheidsdag waarin ik heel professioneel kon organiseren, regelen en zorgen dat [...]    lees meer

Als leerkracht krijg ik regelmatig cadeautjes. Leuke kleine presentjes die meer waardering uitspreken dan mijn loonstrookje aan het eind van de maand. Er zit liefde in. Er zit aandacht in. Er is over nagedacht. Vaak bevat het iets wat ik terloops ooit genoemd heb. Mijn lievelingskleur, die nog wel eens veranderd, een tekening van de juf, herkenbaar aan mijn lievelings kledingstuk van dat moment, of iets voor mijn zoontje, schelpen, stenen, eikels, kastanjes, stickers, noem maar op. Vandaag kreeg ik iets bijzonders. Waarom? Omdat ik er over na moest denken. Omdat het me inzichten gaf die ik daarvoor nog niet [...]    lees meer

Het kernconcept op dit moment is ‘Binding’. Verschillende kernvragen en te leren doelen komen dus aan bod. Zo ook de kernvraag ‘waar hoor ik bij?’ Daar kun je veel aanhangen natuurlijk en zo hebben we het tijdens de taallessen over familie, uiterlijk, hobby en sport. Bekijken we met rekenen hoe het zit met de verhoudingen als we plaksel voor de onderbouw moeten maken. Daarnaast struinen we de school en omgeving af naar verbindingen zoals lijmverbinding, pen-gat verbindingen, maar ook verbindingen met knopen, ritsen, klittenband, spijkers en specie. En we gaan breien, knopen en haken.  Een van de decorkaarten gaat over [...]    lees meer

Jawel, het bestaat! Een 10 voor de juf. Niet omdat zij een master in de ‘weet-ik-veel-kunde’ in het Spaans heeft gevolgd of omdat ze 1 van de 4 jaarlijks verplichte online cursussen heeft gedaan, maar gewoon omdat ze juf is. Voor de lezer die inmiddels van de stoel is gevallen…(krabbel weer op en ga weer rustig zitten)… je leest het goed. Om, ik citeer: ‘Juffen en meesters op 5 oktober te waarderen voor wat zij betekenen. Dagelijks enthousiast voor een grote groep leerlingen. Persoonlijke aandacht voor leerlingen met speciale zorg. Aandachtig en geduldig luisteren naar ouders en kinderen en vervolgens [...]    lees meer

‘Wat ligt daar nou?’, vraagt een vriendin van mij als ze bij me in de auto stapt. ‘Een kastanje.’, antwoord ik.‘Leuk, mijn zoontje zoekt ook altijd dingetjes voor me.’, is haar reactie. Ik glimlach, start de auto en we gaan op weg. Die kastanje zal er ver in de winter nog steeds liggen, ook al is hij dan verschrompeld en zal hij niet meer zo mooi roodbruin glanzen. Nu ik moeder ben kan het prima, zo’n kastanje in de auto. De bovengenoemde reactie wordt vaak niet eens uitgesproken, maar gewoon aangenomen.Toen ik nog geen kind had was dat misschien nog [...]    lees meer

Wat ooit begon met een doorsnee dinsdag eindigt met een doorsnee donderdag. Na een dag waarin ik even een bliksembezoek bracht aan een collega-school om het leescircuit te bekijken, mijn groep de rest van de dag lekker draaide en afsloot met een vergadering bij temperaturen van 27 graden, las ik net voor het naar huis rijden het mailtje van de Onderwijs Coöperatie waarin zij me bedankten voor de inzet, maar meteen ook mededeelden dat ik helaas niet door was naar de volgende ronde, dat ‘de keuze helaas niet op mij gevallen was’. Oef… dat is balen, dat valt even rauw [...]    lees meer

Na de avond met lezingen over ‘identiteit tussen land van herkomst en aankomst’ schreef ik mijn blog waarin ik mijn eigen frustratie onder ogen zag en de vinger op de zere plek kon leggen. Kort benoemde ik het verhaal van Irum Nafees, gevluchte leerkracht uit Pakistan, die hier in Nederland op zoek was naar een balans tussen haar eigen identiteit en degene die ze hier in Nederland kreeg. Wat ik aanstipte ging vooral over haar verwondering over het verschil tussen Pakistan en Nederland, Pakistani en Nederlanders, waarin ik de overeenkomsten even achterwege liet.De mooiste overeenkomst die ik wel even wilde omschrijven [...]    lees meer

Een avond met lezingen over ‘identiteit tussen land van herkomst en aankomst’, verzorgd door een collega schoolbestuur maakte meer los dan ik had kunnen vermoeden.Niet omdat ik met het onderwerp ‘vluchteling’ niets heb of al een standvastige mening heb, maar omdat het in deze tijd, waarin de term ‘vluchtelingenproblematiek’ elke dag wel een keer door iemand in de mond genomen wordt, je zo’n eenzijdig beeld voorgeschoteld krijgt. Ook dat is natuurlijk niets nieuws, al dat nieuws, maar deze avond lichtte wel een stukje besef op waar ik de laatste maanden/jaar een frustratie over had opgebouwd. De discussie over andere culturen, [...]    lees meer

De term Scrum kwam ik voor het eerst tegen in de context van webdesign. Een manier van werken die in de wereld van de ‘website-bouwers’ veel wordt toegepast. Toen ik hierover vervolgens een boekje in handen gedrukt kreeg heb ik het met veel plezier gelezen, maar eigenlijk nog niet zoveel mee gedaan omdat ik het, heel erg ongebruikelijk voor mijn doen, niet meteen op het onderwijs of in de klas projecteerde. De tijd dat ik Scrum leerde kennen woonde ik op Curacao en zat midden in het coöperatief leren en de daarbij behorende klassenbouwers en teambuilders. Druk met het organiseren [...]    lees meer

En ineens bedenk ik me dat zo aan de start van een schooljaar er ook zoveel startende leerkrachten zijn. Ik heb het niet over de doorgewinterde rotten in het vak, maar diegene die net van de opleiding komen, of die na jaren invalwerk eindelijk hun eigen klas kunnen gaan draaien. Een groep die wel eens over het hoofd wordt gezien… Iedereen moet ergens beginnen en een groep draaien is echt niet iets wat je tijdens de opleiding echt leert. Dat doe je, net als leren fietsen of autorijden, alleen maar door het te doen, te struikelen, bij te stellen en [...]    lees meer

Zo’n eerste ’terugkomdag’ van het nieuwe jaar is altijd weer lekker! Je loopt de school binnen en het is alsof je vakantie hebt gehad maar voor je gevoel niet weg bent geweest. Je loopt de klas in en treft hem aan zoals je hem in alle ‘ik-heb-nu-echt-vakantie-we-zien-het-na-de-vakantie-wel’ haast hebt achtergelaten en je kunt dus gewoon weer door. Zo’n eerste dag is echt een team-ding. Je ziet elkaar weer na een ‘hele lange’ tijd (zoen-zoen-zoen, hoe was je vakantie, wat zie je er goed uit, nieuwe bril?, wat een weer he?, goh ik zag de foto’s op Facebook/in de groeps-app..etc etc) [...]    lees meer

Als leerkracht ervaar ik twee keer per jaar ‘oud en nieuw’. Ik leef namelijk met twee kalenders. Een Jaarkalender en een Schoolkalender. Dat geeft wel eens spraakverwarring als ik het heb over ‘vorig jaar’ of ‘volgend jaar’, maar het voordeel is dus twee keer het oud en nieuw gevoel en daar hou ik van! Het nieuwe jaar geeft zoveel nieuwe kansen, verrassingen en mogelijkheden. Kijk maar eens naar al die ‘goede voornemens-lijst’ van veel mensen (die halverwege januari al verfrommeld in de keukenla belanden…) Er zijn allemaal leuke dingen die gedaan moeten worden. Ik heb me bijvoorbeeld in januari ingeschreven [...]    lees meer

‘Leerkrachten hebben zo vaak vakantie!’ Een veelgehoorde kreet en ja, we hebben inderdaad regelmatig geen kinderen om ons heen of zijn gewoon niet in het schoolgebouw te vinden.Het hebben van een zomervakantie is ook echt een ontzettende luxe! Een aantal weken achtereen vakantie hebben in het mooiste jaargetij van het jaar. Ja, het beeld van 3 weken, in het dure hoogseizoen, verregenen op een camping in Nederland (of smeltend in Spanje) omringd door honderd gillende kinderen die vrolijk achter het zeer aanwezige animatieteam, met bijbehorende herkenbare liedje, aanhobbelen om 7 uur ’s morgens, of bommetjes makend in het, net iets [...]    lees meer

Ons onderwijs 2032… commissie Schnabel. Helaas zijn er mensen in het onderwijs die er nog niet van gehoord hebben. Maar ik neem aan dat dit er niet zoveel zijn. Dus een discussie over het onderwijs en hoe dat kan groeien/veranderen in de toekomst. Mooi! Daar houd ik wel van.Wat lekker om op de eerste plaats te ontdekken dat wij als school in Almen niet de enige school zijn die ons daar mee bezig houden. Zo veel energie krijg ik ervan als ik merk dat ook anderen, op welke manier dan ook, met welke visie dan ook, verder willen en vooral [...]    lees meer

Op weg naar school heb ik altijd de radio aan. Zo kan ik wakker worden, meezingen, lachen en de laatste nieuwtjes horen terwijl ik me 40 minuten verplaats van A naar B. (en ’s middags weer terug)Vandaag is er een nieuwsitem over een onderzoek wat gedaan is over leren in combinatiegroepen. Op zich interessant onderzoek natuurlijk. Zeker omdat ik eigenlijk nog nooit anders gedraaid heb dan groepen met een niveauverschil in zich. Om eerlijk te zijn zit er in iedere groep natuurlijk verschil, bedenk ik me. Ik ken geen enkele groep waarin onderling de kinderen niet verschillen qua niveau. Met mijn [...]    lees meer

De media zelf leest ook de krant. Ik word ’s morgenvroeg gebeld of ik tijd heb voor een interview door ZSOM Groenlo. Dit regiejournaal wordt een keer in de 14 dagen online uitgezonden en ze willen graag aandacht besteden aan de nominatie Leerkracht van het Jaar 2016. Journalist Henk Hilverink is zelf ook geïnteresseerd in het onderwijs aangezien hijzelf jaren geleden ook betrokken was bij de totstandkoming van een openbare basisschool. We blijken meer raakvlakken te hebben en ons gesprek loopt heel natuurlijk over naar het interview. Terwijl de kinderen even buitenspelen omdat het pauze is nemen wij het interview op [...]    lees meer

Ondanks dat Jan Witting, journalist van de Stentor, bij ons laatste gesprek wel had gezegd er nog op terug te komen, geloofde ik er niet zo in. Maar toen ik op woensdagochtend dan toch gebeld werd door hem met de vraag of we een afspraak konden maken voor een groter artikel in De Stentor moest ik er wel in geloven. Het moest een uitgebreider artikel worden in de zaterdag editie en natuurlijk ook een foto erbij.Dus er zou ook een fotograaf langskomen. Vrijdagochtend heb ik, en de kinderen ook zeker, de luxe van een vakleerkracht gym! Meester Mel. Hij neemt [...]    lees meer

De kleine vermelding in De Stentor maakt veel los. Bij oud-leerlingen, ouders, familie, vrienden, collega’s en ook mensen die ik niet persoonlijk ken. De meesten zijn vooral positief, degene die mij nabij zijn en dat niet vinden zullen niets gezegd hebben vermoed ik. De categorie mensen ‘die ik niet persoonlijk ken’ vallen onder de critici. Mooi! Daar houd ik van. Stel vragen, denk zelf na, schop tegen dingen die als waar lijken te worden aangenomen. Als nooit iemand dit zou doen, verandert er ook nooit iets. Dan hadden we nog steeds geloofd dat de aarde plat is. Als je zelf [...]    lees meer

Jan Witting, journalist van De Stentor, belt mij met een aantal vragen over de nominatie waarvan hij lucht kreeg via Twitter. Er komt een klein stukje over me in de online versie van de De Stentor.

Vandaag is de dag van de taart, de dag dat het bekend gaat worden. Ik laat het maar over me heen komen vandaag. We zien wel. Mijn collega’s ook… de opmerkingen zijn niet van de lucht en het is natuurlijk voer om me regelmatig te herinneren aan de titel die aan deze nominatie hangt. Allemaal goed bedoeld natuurlijk, al word ik er soms wel even vervelend van. ‘Het gaat er niet om wie ‘de beste leerkracht is hoor’ neem ik vaak in de mond, maar aan de lachende gezichten zie ik wel dat niemand zich hier tekort gedaan voelt. Natuurlijk [...]    lees meer

Een dinsdag zoals iedere andere dinsdag (of woensdag, donderdag, maandag desnoods). Gewoon een dag waar je ‘s morgens wakker wordt, de dagelijkse routine afhandelt zoals je dat iedere dag doet en naar school rijdt. Ik zeg overigens nog steeds dat ik ‘naar school’ ga. Ik ga nooit naar mijn werk. Al is dat het natuurlijk stiekem wel gewoon. Ik zeg overigens ook dat ik juf ben en niet werk als juf. Je bent juf (of meester als dat geslachttechnisch beter uitkomt) of niet. Als je niet volledig in je beroep (wat dat dan ook is) staat kun je je werk [...]    lees meer

‘Vrienden in de ruimte’ Voor het Kernconcept communicatie maakte de middenbouw van de Julianaschool in Almen een animatiefilmpje. De leerling die mij aanraadde Stop Motion te gebruiken was degene die van deze groep dit verhaal bedacht! Hij was thuis al druk bezig met het verzinnen van allerlei leuke animatiefilmpjes waarbij hij de app Stop Motion gebruikte. Dat hij groot fan is van Star Wars mag duidelijk zijn. De groep was uiteindelijk ook zeer enthousiast en koos uit alle verzonnen verhalen ook zijn verhaal om uit te beelden.  Zo heeft iedereen zijn of haar talent om in te zetten, daar maak ik [...]    lees meer

‘Mama, waarom …(vul hier een onmogelijk te beantwoorden vraag in)…?’‘Geen idee schat, dat weet ik (nu/even/om 6.00 uur ’s ochtends) niet.’‘Maar jij bent toch juf?’ Zucht, ja ook als juf (meester misschien ook wel) weet je echt niet alles, kan je ook niet altijd alles en maak je ook wel eens fouten. Het is niet anders, helaas. Maar gelukkig heeft iedereen zijn vak. Zo ook Gert-Jan Oosting die bij mij de klas in geschoven werd via een samenwerkingsproject om beeldende vorming meer in de school te krijgen. En dan heb ik het niet over een op Pinterest of Tekenen-enzo te vinden [...]    lees meer

Een leerling die afscheid neemt vanwege een verhuizing of een nieuwe leerling die voor het eerst een, meestal schuchtere, stap over de drempel zet van zijn nieuwe klas. Als leerkracht maak je dit wel een keer mee in je carrière. Ik heb het vaak meegemaakt. Niet omdat kinderen gillend wegrennen of ouders in blinde paniek hun kinderen van school trekken zodra hun kind bij mij in de groep komt (volgens mij), maar omdat ik toevallig op scholen heb gewerkt waar dit vaker voorkomt. In het SBO bijvoorbeeld stromen kinderen met regelmaat in (vaak later dan eigenlijk goed is voor het [...]    lees meer

Het leuke van onderwijs is dat we onze kinderen iets kunnen laten meemaken, iets laten beleven, ervaren, ontdekken… en dus leren. Dat klinkt logisch en dat is het ook. Als je iets beleefd blijft het je bij, kun je iets ontdekken en ervaren en waarschijnlijk leer je er ook nog iets van. Een boek voor je neus is lekker rustig, maar daagt niet altijd uit tot leren. De leraar kan daar zeker wel een verschil in maken natuurlijk. Soms is het ook gewoon niet anders. Je bent als leerkracht uiteraard ook niet de hele dag een animatieteam in een kippenpak [...]    lees meer

Het leuke aan het werken in een ander land dan Nederland is dat je altijd je achtergrond en afkomst meeneemt en dat vermengd met de nieuwe indrukken van je nieuwe woonplaats. Dat doet overigens iedereen hoor. Niet alleen Nederlanders. Alleen laten zij zich minder makkelijk uit hun Nederlandse gevoel praten en houden lekker vast aan al die oerhollandse dingen zoals rookworst, drop of speculaas laten overvliegen, of de bekende feesten te blijven vieren ondanks vreemde blikken van de inwoners uit het land waar ze zijn komen wonen. Laten we dit nu vooral niet doortrekken naar het hier en nu, naar [...]    lees meer

De eerste keer dat ik op schoolkamp ging met mijn groep. De eerste keer dat ik dat deed op Curacao. Waar ga je heen? Wat moet je doen? Het was even zoeken, maar al snel vond ik het!Ik ga met de groep naar Landhuis Ascension. Dat is een supergave lokatie. Een met een verhaal. Daar houd ik van. Kamp is een combinatie van leren, keten, saamhorigheid en van huis weg zijn. Dat alles in een behouden geschiedenis verhaal. Je weet wel, zo’n verhaal wat een heel groot deel van onze geschiedenis kleurt, de geschiedenis van Nederland wel te verstaan, maar [...]    lees meer