Grenzeloze blik

Na de avond met lezingen over ‘identiteit tussen land van herkomst en aankomst’ schreef ik mijn blog waarin ik mijn eigen frustratie onder ogen zag en de vinger op de zere plek kon leggen. 
Kort benoemde ik het verhaal van Irum Nafees, gevluchte leerkracht uit Pakistan, die hier in Nederland op zoek was naar een balans tussen haar eigen identiteit en degene die ze hier in Nederland kreeg.

Wat ik aanstipte ging vooral over haar verwondering over het verschil tussen Pakistan en Nederland, Pakistani en Nederlanders, waarin ik de overeenkomsten even achterwege liet.
De mooiste overeenkomst die ik wel even wilde omschrijven was die van ‘leerkracht’. Maar ik vond dat daar een apart blog over moest gaan. Soms zijn verhalen, ook al komen ze van 1 individu, niet met elkaar te vlechten omdat ze in boodschap verschillen. Dit was er zo een.

De emotie waarin zij haar verhaal die avond begon was er een van oprechte, uit het hart komend, verdriet. Dat voelde iedereen in de zaal. De eenzaamheid waarmee zij daar stond. Haar tranen wegslikkend, een glas water drinkend, hopend dat ze zich kon herpakken. Niemand schoot haar te hulp. Niemand liep naar haar toe, ook niet haar man die in de zaal zat. Haar excuus was ‘Sorry, I am a very emotional person.’. (Misschien was een excuus, als ze hier met droge ogen een emotieloos verhaal had opgehangen, meer op zijn plaats geweest, maar goed) 
De manier waarop ze zich daarna herpakte en de glans in haar, met tranen gevulde ogen, de donkere zaal deed oplichten toen ze sprak over haar werk, haar kinderen en haar organisatie was geweldig. Iemand die met hart voor haar kinderen en de mensen in haar omgeving alles in het werk stelt om te vechten voor gerechtigheid en dat waar ze in gelooft. Niet zomaar, maar met gevaar voor eigen leven. De kracht en kwetsbaarheid die zij uitstraalde was inspirerend. 
Het maakt niet uit waar je leerkracht bent. Als je het met liefde, hoop en geloof in de ander doet, straalt iedere leerkracht hetzelfde uit. Een universele blik. Een leeuwin (of leeuw bij de mannelijke collega’s natuurlijk) die staat voor haar (of zijn) welpen. Een leeuw(in) die alle obstakels zal proberen te tackelen, alle hobbels zal willen gladstrijken ongeacht land, cultuur of achtergrond.
Helaas moeten sommige leeuwen harder strijden dan anderen en komen zij grotere roofdieren tegen dan de koning der dieren zelf. Maar het geloof in een betere wereld en het streven de kinderen een goede toekomst te geven staat voorop. 

Mogen alle leerkrachten ter wereld met deze blik, van eenzaamheid, kwetsbaarheid, maar o zo krachtig geloof in de toekomst, onze kinderen van de wereld begeleiden tot verstandige volwassenen.